Tuesday, May 16, 2006




üzgünüm annecim...
ben de ilk anneler günümüz böyle gecsin istemezdim..ben de en az senin kadar heyecanliydim inan...marketten dönerken bu papatyalari neden topladigini anlamamistim...babamin eline yalvar yakar fotograf makinesini verip de beraber ilk anneler günümüzü bir resimle ölümsüzlestirmek cok güzel bir fikirdi gercekten..papatyalari elime verdin ,tam ben o demeti sana uzatacaktim ki annecim... merakimin esiri oldum annecim..nolur beni affet...ama o papatyalar o kadar lezzetli göründülerki o an..nasil agzima attim kasla göz arasinda farkinda olmamisim..biliyorum annelere verilen hediyeler yenmez annecim..hele papatyalari bi daha ham yapmak yok..seni seviyom ben annecim...

2 Comments:

Blogger Annelog Atölye said...

Merhaba:)Herşeyi yiyorlar değil mi?:)) Hediye yiyenini görmemiştim ama:))

12:28 AM  
Blogger Sütobur said...

cicegi burnunda anneyim ya,ilk heves ,ilk anneler günümüz fotosu cektirelim dedik..eline verdigim papatyalari bana uzatacagina direk agzina götürdü..gerci dogal bir reaksiyon ama..gülmekten hemen müdahale bile edemedik..sevgiler..

12:45 AM  

Post a Comment

<< Home